BLÅLJOS
Då eg skulde heimatt i-jaftes, vurderte eg – som alltid – um det skulde vera naudsynt med eit toalettbesøk fyrst. Berre for å vera på sikre sida. Men tenkte som so, at: køyreturen tek då berre førti minuttar.
MEN — halv-veges fekk eg sjå eit hav av blåljos! Og tenkte, at no blir eg sitjande og venta her i timasvis! Det var naturlegvis ikkje det eg skulde tenkt; eg skulde tenkt at: uff, no er det nokon som hev skada seg her!
So var det altso berre ei øving, eg slapp forbi med det same.
Slikt lærer ein av; heretter skal eg nok satsa på toalettbesøk fyrr køyreturen, enten det trengst elder ikkje.
